گشنیز

توضیحات

گشنیز

گشنیز به دلیل دارا بودن عطر و طعمی فوق‌العاده در آشپزی ایرانی بسیار مورد توجه قرار گرفتا است. از این سبزی مفید در انواع سوپ‌ها برای طعم بهتر و برای زیبا کردن ظاهر سوپ استفاده می‌شود. گشنیز کباب و سوپ از مشهورترین غذاهایی هستند که از گشنیز در تهیه آن‌ها استفاده می‌شود. تازه این سبزی برای پخت کوکو و آش مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از جمله سبزیجات معطری است. که اگر چه به لحاظ فرم ظاهری به جعفری شباهت دارد. ولی برگ‌های آن بسیار لطیف‌تر از جعفری است. به همین خاطر بعضی‌ها آن را به صورت خام نیز در سبزی خوردن و سالاد مورد استفاده قرار می‌دهند. گشنيز يکی از قديمی‌ترين گياهان دارويی شناخته شده می‌باشد.

این سبزی یک گیاه بسیار مفید و بسیار خاصیت است که در انواع غذا‌ها و دارو‌های گیاهی از آن استفاده می‌کنند.

خواص دارویی و درمانی گشنیز

حاوی ویتامین‌های A، C،B6  است و دارای مواد معدنی مانند آهن، پتاسیم، کلسیم و منیزیم است. و همجنین حاوی فیبر است.

این سبزی داروی معده است و به هضم غذا کمک می‌کند. درمان سوء هاضمه، سلامت کبد و رفع نفخ از دیگر خواص تخم گشنیز است.

• معده را تقویت می‌کند و به همراه غذا به هضم آن کمک می‌کند. ضد نفخ است و دل درد را بر طرف می‌کند.
• برای برطرف کرن تب و سرماخوردگی مفید است.
• تخم گشنیز نیرو دهنده قلب و نشاط آور است.
• اسهال خونی و بیماری‌های عفونی روده مثل تب تیفوئید را بهبود می‌بخشد.
• تخم گشنیز ادرار آور و قاعده آور است.
• برای دهان و دندان بسیار مفید است.مسکن و آرام کننده است. آب گشنیز خواب آور است.
• خوردن این سبزی با غذا از ترش کرن جلوگیری می‌کند. و جلوی مسمومیت‌های غذایی را می‌گیرد.

نام علمی:

گیاهی از خانوادهٔ چتریان با نام علمی «Coriandrum sativum» است. این گیاه، بومی جنوب اروپا، غرب آسیا و شمال آفریقا است و ارتفاع آن تا نیم متر هم می‌رسد. تمامی بخش‌های این گیاه، خوراکی هستند و عمدتاً برگ‌ها و بذر این گیاه، به‌عنوان سبزی و ادویه مورد استفاده هستند

تمامی سبزی های سرای چاشنی شسته شده و با دستگاه خشک شده